Liszha's scrappy world

De kapster heeft haar werk goed gedaan. Ben wel tevreden. Donderdag weer lekker voor een treatment. Kijk er nu al naar uit.
De rest van de dag heb ik gisteren niet veel bijzonders gedaan maar wel erg veel lol gehad in het zwembad.
Ik hoopte eigenlijk mijn benen een beetje bij te bruinen maar ik heb zo'n beetje heel de dag in het zwembad gestaan.
Eerst om te beachballen (van die houten batjes die je vaak op het stand ziet) met Maarten en later om te volleyballen. Hoewel volleyballen een erg groot woord is. De regels zijn erg aangepast aan de omgeving. Zo zou degene die het als eerste lukte om de meloen op tafeltje naast zwembad te raken een rondje van de rest krijgen. Het net werd regelmatig omhoog getrokken en "uit" en "in" was een erg rekbaar begrip.
Resultaat: Nog steeds witte benen en een lijf dat zich rot geschrokken is omdat die ineens zo sportief moet doen.
Vandaag ben ik met Robert een heel eind het strand afgelopen. Alleen het begin van dit strand (zie een van mijn eerste blogs) is druk bevolkt door de lokale bevolking. Daarna is het eigenlijk een en al hotel en europeanen en aussies.
Met een tussenstop in een leuk loungetentje zijn we doorgelopen tot we bij Bali Hyatt aankwamen en zijn daar even rond wezen neuzen. Mooi hotel! Erg sjiek.
Vervolgens nog wat door de straatjes daar lopen struinen.
Tientallen winkels vol met souvenirs en troep die aan toeristen verkocht behoren te worden. Maar geen een tourist. Je wordt dan ook nog net niet naar binnen gesleurd. Jammer voor die mensen natuurlijk maar ook wel een beetje irritant voor ons.
Om half 2 besloten een taxi naar het hotel terug te nemen en nog even met wat andere crewleden aan het zwembad gehangen.

Het is officieel. De Taipei is vervallen en omgezet in een standby. De kans dat je opgeroepen wordt is natuurlijk bijna nihil want er gaat geen vlucht. De bijbehorende rustdag is omgezet in een BB (beschikbaar) wat betekent dat je de avond ervoor te horen krijgt of je de volgende dag moet werken of niet.

Dinsdag om 12 uur hebben we een meeting. Misschien krijgen we dan gelijk wel te horen of de Adelaide nog doorgaat.

Ondertussen hebben BBC2 leden Ginny en Reinier ook mijn weblog ontdekt en van beiden hoor ik dat ze Bali missen. Dure nasi in Nederland..........oh, wat zal dat weer wennen worden.
Eigenlijk zijn we hier super verwend geworden. Je kamer wordt voor je opgeruimd, je wordt naar je werk gebracht met de taxi, je weekenden breng je door in een paradijsje, je natje en je droogje worden voor je verzorgd, van openbaar vervoer hebben wij hier nog niet gehoord. Overal nemen we gewoon een taxi voor, kost toch bijna niks.
We wilden gisteren met volleyballen al de receptie bellen toen onze bal buiten het zwembad lag............... ;-)
Ik heb me al bedacht dat ik misschien wel het bordje "Please clean up my room" mee naar huis kan nemen. Hier werkt het uitstekend.
En de gele vlaggetjes waarmee je moet zwaaien aan het zwembad als je wat wilt bestellen zijn ook wel leuke lvt-jes (leuk voor thuis) maar ik denk niet dat dat gaat werken. Of zouden mijn katten me dan van een cocktailtje voorzien?

Eindelijk is het het Jan gelukt om ook een commentje te schrijven. Ha,ha, hoe kom ik aan zo'n digibeet? Maar toch bedankt hoor Sajang ku.

Vandaag trekt Monique Harinck in mijn huisje en hebben mijn katten lekker gezelschap. Worden ze tenminste niet wereldvreemd.

Ik ga mijn nestje denk ik maar weer eens opzoeken.
Veel liefs iedereen.