Liszha's scrappy world

Druk, druk, druk, druk...................en amper tijd om mijn blog bij te houden. Gisteren zwager even dreamweaver uitgelegd. Nou is zwager wel erg computerhandig en had al snel door hoe het werkte en vond zelf al dingen uit waarvan ik dacht......."verdomd handig".
Daarna foto's van mijn zus haar zaak gemaakt. Ik wil de website binnenkort iets kerstmisachtigs geven maar ben er nog niet uit. Vorig jaar had ik haar zaak aan de buitenkant gefotografeerd en het met psp laten sneeuwen. Maar wat zal ik dit jaar eens doen?
Gelijk ook wat produkten op de site gezet, beetje vernieuwen enz.



En toen moest ik echt heel snel gaan slapen want om 03.30 ging het wekkertje (telefoon die ik gebruik als....) al weer.
En wat een geluk had ik weer. Er stond nog een purser op de vlucht en na veel vleierijtjes als "Had ik je al eerder verteld hoe mooi je bent" was hij bereid het purserschap op zich te nemen en mocht ik achterin als nummer 2 fungeren.
Heerlijk vind ik dat op zijn tijd. Even geen vluchtrapporten, cockpit, omdraaiperikelen, passagiers tellen etc.
Funchal was grijs en regenachtig. Toch waren de passagiers opgewekt en vriendelijk. Zelfs de mevrouw die ik mijnheer noemde bleef aardig. Wat een blunder weer!

Toen ik vanavond thuiskwam viel ik op de bank in slaap.
Morgen wil ik nog even sporten. Dat heb ik de laatste tijd niet veel gedaan en wil mijn leven weer beteren.
Om 17.00 mag ik weer melden voor een Taxi Rotterdam - Kopenhagen.
En dan heb ik weer vrij en heb weekend waarvan ik de eerste 2 dagen al helemaal volgepland heb staan.
Binnenkort toch maar weer eens een joggingbroek dagje houden.


00.40
Nog snel even op mijn broertje zijn weblog gekeken en daar vond ik deze open brief van vrienden van Theo van Gogh. Overgenomen uit het parool. Ik kon het niet laten om deze met jullie te delen.
Beste Mohammed en vrienden,

Wat vervelend dat het zo gelopen is. We hadden geen idee dat het allemaal zo gevoelig lag. We hebben ons lesje wel geleerd!
Gaat het een beetje met je been?
Laten we vooral proberen de boel bij elkaar te houden, maar met een beetje respect naar elkaar toe lukt dat vast wel, anders wordt het weer zo'n kliederboel.
Zou je ons wat strakke richtlijnen kunnen geven over wat we wel en niet mogen zeggen?
Dat dit nou potverdorie net tijdens de ramadan moet gebeuren. We zullen ons uiterste best doen ons meer te verdiepen in jullie geloofsovertuiging om verdere misverstanden te voorkomen.
We schamen ons allemaal kapot, Mohammed. Dat we jou in dit lastige parket hebben gebracht, valt ons zeer zeker aan te rekenen. Dit keer zijn we toch echt te ver gegaan! We steken de hand in eigen boezem.
Probeer in godsnaam niet je gevoel voor humor te verliezen, want dat zul je hard nodig hebben de komende tijd.
We hopen dat in deze open brief geen dingen staan die jou of je geloofsgenoten eventueel kunnen kwetsen. Vergeef ons dat dan, wij zijn ook een beetje in de war.
Nou gozer, kop op, probeer het van je af te zetten, morgen is er weer een dag... En denk er maar aan, wat er ook gebeurt: altijd blijven lachen! Sterkte!

Tot schrijfs,

De vrienden van Theo van Gogh